Monday, October 14, 2013

raya haji itu

dulu

aku paling tunggu raya haji
sebab raya ni lah dapat kita sembahyang raya bersama
walau pakai kita tak sedondon
walau langkah kita tak sehala

dulu

aku paling tunggu raya haji
sebab masa ni lah dia ada masa malam raya
tengok tv sama sama
walau tak cakap sepatah apa

dulu

aku paling tunggu raya haji
sebab masa ni lah pagi raya dapat makan cukup 1 keluarga
walau sembang kita tak sama

tapi tu dulu

semua tu sedikit tiada makna lagi
kalau tak takkan semudah tu kau angkat kaki
pergi tanpa pandang belakang lagi

bagi kau itu perkara kecil sahaja
tak sedikit ada makna
tak penting untuk kau ingat dalam kepala

tapi bagi aku
perkara kecil itulah yang ada dalam ingatan
sebab tu sahaja kenangan yang kau tinggalkan
sebelum kau pergi tanpa pesan
untuk aku ingat tiap setiap kali raya korban

sebab aku percaya kau akan kembali
bila dunia tikam kau dari belakang
bila darah daging buang kau sehelai sepinggang

kau akan merangkak mencari
mana perkara kecil yang kau cicirkan
mana masa silam yang kau tinggalkan
yang kau buang tanpa belas ihsan

dan aku harap hari itu raya haji
raya haji yang aku akan tunggu lagi

"appreciate small things that you do with people you love. cause you never know that it would mean the world to them" - sapik (2013)

Monday, October 7, 2013

matang

matang tak boleh diajar dik

kalau boleh diajar dah lama kat uitm ni bukak kos ijazah sarjana muda kematangan dengan kepujian

matang cikgu dia satu je

pengalaman
dari pengalaman baru kau boleh jadi matang

"matang lah sikit. nanti kan nak masuk PST." -ustaz zuhaizi abdullah (2010)

rasa

kau rasa tak apa aku rasa

setiap tutur bait kata
setiap lirik pandang mata
setiap senyum terukir nyata

dalam diam ada secebis rasa
dalam diam aku bertanya
engkaukah orangnya

atau cuma semuanya biasa pada sudut pandang mata
tak sedikit ada rasa
tak langsung ada makna

mungkin bagi kau kita cuma teman biasa
tak sedikit ada istimewa
mungkin juga aku yang tak berdiri nyata
mengharap bulan jatuh ke riba


Wednesday, October 2, 2013

ini aku

ini aku

makan,cakap,pakai aku tetap sama
tak berbeza walau sejengkal
tak berubah walau secebis

kasar lembut cakap aku kias lisan
buruk cantik pakai aku hias badan
banyak sikit makan aku tetap sepinggan
tak sikit berubah ikut zaman

apa yang penting bukan tu
kuis sikit dalam hati tengok apa aku rasa
nanti kau nampak

ini aku